{ARGIEF}

KURSUS: GEESTELIKE LEIERSKAP:
1. WAT HET JY GELEER?
In die uitdagende tye waarin ons in Suid-Afrika en Afrika leef is dit van uiterste belang om as geroepenes van Jesus Christus te leef. Vir my was dit daarom waardevol om net weer bewus te word van Wie is die Een wat my geroep het en waarvoor. Dit was goed om jou eie roepingsverhaal te kon vertel en na die verhale van ander te luister. Om die spore van die lewende Christus in ander se lewens te sien, maak my opgewonde oor die God van die Bybel wat steeds werk en met mense bemoeienis maak.
Roeping gee nuwe energie en perspektief op situasies wat soms onoorkomelik en uitsigloos lyk. Dit is die trou van die lewende Here wat nuwe en krag en hoop gee, want Hy wat roep is ook getrou. Die teenwoordigheid van die Drie-Enige God wat gister, vandag en môre dieselfde is, gee die waag moed om die toekoms in die oë te kyk en deur die waters en vuur van geweld, korrupsie, vigs en armoede gedra te word. Om te kyk na die roepingsverhale van Bybelfigure, het gehelp om weer prioriteite te bepaal. Die God van Abraham trek saam die onbekende in. Jesaja ontdek dat God die nodige toerusting gee om uitdagings die hoof te bied. Petrus moet seker maak van sy liefde vir Christus. Daarsonder is ons roeping sonder inhoud en fut. Om die oog op Jesus gevestig te hou kweek juis volharding en ‘n leerbare gees met die oog op ‘n doelgerigte, geestelike lewenstyl.
Roeping is ook te nouste verweef met leierskap. Gibbs se artikel is nuttig in die herdefiniëring van leierskap binne spanverband. Ons is nie in die tyd van individuele “verhoogpersoonlikhede” waar leierskap losstaan van die liggaam van Jesus Christus nie. Dinamiese leierskap wat verandering bewerk lê opgesluit in die vermoë om die “ledemate” van die Liggaam te mobiliseer in die uitleef van hulle gawes. Leierskap vra lidmate wat bereid is om agter die skerms te werk. “Some individuals exercise leadership behind the scenes by advising and mentoring other leaders who have a more public and extensive sphere of influence.” (Gibbs, Redefining leadership, p21). Geestelike leierskap is daarom ook ten diepste ‘n proses van beïnvloeding. Laasgenoemde veronderstel die skep en instandhouding van sinvolle verhoudings. “If by leader we mean one who holds position of authority and responsibility, then every Christian is not a leader. Some are – some are not. But if by leader we mean a person who enters into a relationship with another person to influence their behaviour, values or attitudes, then I would suggest that all Christians should be leaders. Or perhaps more accurately, all Christians should exercise leadership, attempting to make a difference in the lives of those around them.” (Gibbs, Redefining leadership, p22).
Die herontdekking van die dienskneg-leierskapstyl kan weer soos ‘n vars bries ‘n korreksie bring op die glans van die individuele “kalklig-leierskapstyl”. Maar dan moet die betekenis van die dienskneg-leierskapstyl korrek verstaan word, soos Gibbs in sy artikel argumenteer. “Sometimes the use of this servant concept has resulted in an abdication of leadership, particularly when it was mistakenly understood to imply that the servant’s primary role was to meet the demands of those he or she was called to serve … Jesus unswervingly sought his Father’s guidance for the direction of his ministry. Rather than simply responding to popular demand, he took the initiative in terms of his overriding purpose.” (Gibbs, Redefining leadership, p23). Hy volg dit op met die voorbeeld van die skare wat meer van sy tyd en aandag gevra het, nadat Hy gepreek en siekes in Kapernaum gesond gemaak het. Jesus wys egter hierdie aandrang van die skare af en onttrek Hom om in gebed die wil van sy Vader te soek. Om te dien beteken nie ‘n willose uitlewering aan die mense vir wie jy tot diens geroep word nie. ‘n Voortdurende soeke in gebed na die wil van God bly ononderhandelbaar.
Leierskap behels ‘n vryheid wat opgesluit is in die wete dat God my liefhet – dat ek, soos sy Geliefde Seun, ook sy geliefde kan wees. Dit moet ek vir my toe-eien dat Hy my onvoorwaardelik liefhet. Dit maak dat ek soos Henri Nouwen dit stel: “ … can confront, console, admonish, and encourage without fear of rejection or need for affirmation. As the Beloved, I can suffer persecution without desire for revenge and receive praise without using it as a proof of my own goodness.” (“Finding Freedom, p.55).
2. WAT GAAN EK DOEN?
Ek sal so gou as moontlik die volgende met die leierskap van die gemeente wil deel:
My dankbaarheid om as predikant van Durbanville-Bergsig my roeping te kan uitleef. Dit is ‘n kerkraad en gemeente wat nog altyd bereid was om my in staat te stel om nuwe uitdagings te identifiseer en te motiveer om dit aan te pak.
Die roeping van leiers en lidmate te (her)ontdek. Dit maak my opgewonde om gesprek aan die gang in die leierskap en gemeente aan die gang te kry oor: Waar het die Here my geroep en waarom en waarvoor het Hy my geroep. Ek sou hoop dat so ‘n gesprek weer nuwe entoesiasme en toewyding sal bring vir ons taak en roeping in ons eie omgewing, ons land en Afrika.
Philip Scholtz