Predikante
Waar dit tussen kollegas goed gaan, gaan dit goed in die gemeentes. Predikante wat mekaar ruimte gee, voel self veilig. Daar is energie in hul bediening en hulle luister saam na die wil van die Here vir die bedienig en die gemeente.
So vertel ‘n “ouer” dominee dat die beste ding wat met hom gebeur het (en vir die gemeente), die aankoms van ‘n nuwe jong kollega was. Ek kon die positiewe vibrasie aanvoel in die manier hoe hy dit gese het.
Dit het my weer laat dink dat verandering soms baie goed kan wees. Nie almal kry ‘n nuwe kollega by nie en nie almal kry ‘n beroep nie, maar op ‘n manier moet ons waaksaam wees teen ‘n te groot gemaksone. Die ou storie dat die verskil tussen ‘n groef en ‘n graf net die diepte is, is tog waar.
Johan van der Merwe van Stellenbosch Moederkerk het in sy preek ‘n aanhaling van Robert Kennedy gebruik wat ek dink van toepassing is vir die punt wat ek wil maak en ek haal dit aan:
The answer is to rely on youth – not a time of life but a state of mind, a temper of the will, a quality of imagination, a predominance of courage over timidity, of appetite for adventure over the love of ease.
Miskien gaan dit ook beter met ons kollegaskappe as ons meer avontuurlik met mekaar, die teologie en die lewe omgaan.
{ARGIEF}