{ARGIEF}

Verlede week word ek een oggend op George wakker, met reën wat onophoudelik val… en so lê ek en dink aan al die morbiede gesprekke oor die verskriklike droogte die afgelope tyd. Ja, daar was goeie rede tot bekommernis. Terwyl ek egter later die oggend deur George se strate ry sien ek al die plakkate teen die lamppale wat waarsku dat dit `’n waterskaars gebied is. Die plakkate het deurdrenk en half mistroostig daar gehang na al die reën. Strome water het in die voortjies langs die pad afgeloop en later die middag het die voëls met ’n uitbundige gekwetter losgebars in sang. Toe dink ek so. Van ons grootste moeilikheid is dat wanneer ons soms midde in ons groot lewenskrisisse beland , dit vir ons voel asof alles verby is. Die wiel draai egter een of ander tyd en wanneer die reën kom, kom dit behoorlik. Die wiel draai egter op God se manier en soos Hy dit wil. Dit voel soms of dinge handuit ruk, maar dit word nooit heeltemal uit Sy Hand geruk nie. Nie almal sien dit so nie, maar gelowiges wel en dit bring ’n diep vrede.