Die verkiesing in Suid-Afrika het gekom en gegaan en daar sal seker nog lank nabetragting gehou word oor die implikasies van alles wat gebeur het. Vergun my twee kort stukkies kommentaar.
Nadat Obama as die eerste swart (ja, kom ons vergeet vir die oomblik maar hoe swart), president van Amerika gekies is, het `n mens besef dat deel van die betekenis van die verkiesing daarin gelê het dat die Amerikaners, waarvan die meerderheid wit is, hul heel kosbaarste simbool aan `n swartman toevertrou het. Jy moet die presidentskap as simbool, in die VSA goed verstaan om die gewigtige betekenis hiervan goed te begryp.
Ek dink nie vir `n oomblik dit lê heeltemal op dieselfde vlak nie, maar in die Wes-Kaap het `n groot getal bruin en swart kiesers, dieselfde gedoen deur vir Helen Zille aan bewind te plaas. Wittes kon haar nie alleen instem nie. Hulle is gewoon nie genoeg nie. Dit bring egter `n verantwoordelikheid mee. Min dinge weeg so swaar soos die hoop en verwagting wat mense in jou stel. As dit gepaard gaan met `n klomp sosiale weerstandsgrense wat deurbreek word, raak die verantwoordelikheid nog groter.
Die verantwoordelikheid rus egter nie net op `n individuele persoon nie, maar op alle ondersteuners van die leier wat uit die staanspoor ander oorreed het om die brawe stap te neem en `n nuwe politieke tuiste te vind. In die Wes-Kaap is daar duisende mense vir wie politiek nie net `n luukse is nie, maar vir wie die optrede van politieke leiers, oorlewingsimplikasies het. Dit is hulle wat so vasgevang is in armoede en gepaardgaande sosiale euwels, dat die hoop eintlik nie meer bestaan nie en politieke keuses, wanhoopskeuses geword het. Mag beide die twee vermelde leiers die genade ontvang om mense wat werklik swaarkry, nie teleur te stel nie.
{ARGIEF}