Ek sit in `n konferensie oor vroeë kinder-ontwikkeling en raak al hoe stiller hoe langer die konferensie aangaan.
Ek is verwonderd oor wat die kerk en gewone gemeentes tans doen… ook en veral onder die armstes van armstes. Ek dink daar is seker ‘n paar duisend sulke crèche’s /kleuterskole/dagsorg sentrums wat deur kerke (meestal sonder subsidies) aan die gang gehou word. Daar is baie stories van hoop. Kinders wat liefde ontvang en ervaar, dikwels vir die eerste keer in hul lewe.
Maar ons hoor ook oor Fetale alkohol sindroom. SA se syfers is nou die hoogste in die wêreld. Ons hoor van die onomkeerbare simptome en die verskriklik impak op ons samelewing. Ja, kinders wat nie net “dom” is nie, maar ook nie kan onderskei tussen reg en verkeerd nie… en dan wonder ons waarom ons tronke so vol is.
En ten slotte hoor ons van outisme. Die syfer styg. Jare terug het hulle gesê daar is 1 uit elke 1000 kinders wat outisties is. Nou is dit 1 uit elke 150 kinders. Hoekom? Ons weet nie. … Is daar iets met ons wêreld verkeerd?
Ai, dit is tyd vir stil word en diep dink.
{ARGIEF}