Ek sit in `n konfrensie op Stellenbosch wat in bree handel oor bruin identiteit in `n nie-rassige SA. Die menings is wyd en uiteenlopend. Van die kantlyn maak ek `n paar waarnemings:
Apartheid het bruin mense baie seergemaak en die seer lê in baie opsigte nog vlak onder die vernis.
Die vrees dat ons op enige manier iets van apartheid sal herhaal maak dit soms moeilik om eerlik en tot op die punt te praat.
Geen mens kan vorentoe sonder duidelike klaarheid oor sy of haar identiteit nie. Maar identiteit is nie enkelvoudig nie. Daar is my identiteit as gelowige. Daar is my kulturele identiteit wat iets anders is as my ideologiese identiteit. Daar is my nasionale identiteit en selfs my vasteland identiteit (Ek is `n Afrikaan). Daar is ook my geslagsidenteit, seksuele identiteit, politieke identiteit en veel meer. Sommige se hoogste identeit is dalk dat hulle Blou Bulle is!
Die uitdaging bly hoe ons verskillende identiteite op verskillende vlakke op menswaardige en ware medemenslike wyse in hierdie land sal kan laat saam leef.
{ARGIEF}