{ARGIEF}

Die kerslied is geskryf vir ‘n kerssandiens. Tussen die verskillende paragrawe kan liedere gesing word, relevante skrifgedeeltes gelees word, of dit kan saam gelees word deur verskillende voorlesers, soos ipv preek. in ons eie gemeente was dit positief ontvang. Mag ons kerslied vanwee sy diepte en opregtheid hierdie kersfees harte verander. Groete

Heel aan die begin:

Die Skepping

afgehandel, klaar en goed, baie goed

nog net die kroon

deur wie God op die aarde sou woon

liefde, seën en respek

die begin van ‘n  ewige gesprek

gesprinkel deur liefde, vreugde, lof

die Teenwoordigheid, woorde, oorgawe

het minute en sekondes

in die ewigheid laat verdof

harmonieus het vredevolle riviere gevloei

maar versluier het die teenstem begin groei

subtiel is grootsheid gesuggereer

julle verdien dieselfde eer

julle verdien kennis, selfstandigheid

het die stem gestreel

en uiteindelik hul vermoë om God te hoor, gesteel

die gesprek het eensklaps verstil

woorde is vasgevang in sekondes en tyd

eeue, mense, koud en kil

verswelg deur ewige stryd

die kroon het versteen, gefossileer

slegs vae dowwe herinnering

sou die loflied ooit weer terugkeer

sou die sonde-skemering

oorgaan tot uiterste duister

sou ons ooit weer na God luister

 

Die nuwe begin:

Die nag word skielik versteur

deur ʼn liefde wat die duisternis verteer

dis nie ʼn stem waarin die woede knars

en ook nie ʼn oordeel wat oor mense losbars

die lig word gevul met nuwe harmonieë

klanke van die hemelstemme groei

riviere van liefde begin weer vloei

in die koue stilte van die nag

kom God se liefde verbasend sag

sou ons die hemelkoor

hierdie keer hoor

óf sou die afsydigheid van ons siel

keer dat ons weer aan God se voete kniel

sou die boodskap ons nou binne dring

wat die geskeurde hemel aan ons bring

 

Die vreemde begin:

Die lied het op vreemde plekke ʼn tuiste gevind

in die harte van vrouens

in die stem van ʼn kind

dit was in die herders se voetval

in ʼn dofverligte, stinkende stal

heidense wyse manne het die ster gesien

en verstaan watter lof hierdie kind verdien

van alle hoogmoed en pretensie gestroop

was hulle ook nou vir hierdie gesprek oop

soos hierdie harmonieë groei

begin die woorde weer vloei

Sy liefde keer deur die lied terug

Sy hart bars oop soos ʼn ryp vrug

wat saad in alle rigtings skiet

die rokende lamppit, die geknakte riet

word herstel en begin weer sing

die wat dors het, kan hul kruike bring

die lied dring deur elke dowe oor

vir almal om die boodskap te hoor

melaatses word rein

en mag weer in dorpe verskyn

die feit dat kreupeles loop

gee ook die blindes hoop

en sonder dat iemand dit verdien

begin ons God se genade sien

hortend, huiwerend

breek ons die bande wat ons verstom

want God het na ons toe gekom

 

Die genesing  begin:

Nuwe harte begin nou blom

mense sien skielik mense

hulle reik uit oor alle grense

die lied weerklink uit die snaaksste oorde

nog vreemder is die nuwe woorde

geseënd is die armes, treurendes, sagmoediges

ja, hulle wat honger en dors na geregtigheid

én die wat barmhartigheid is,

geseënd is die reines en vredemakers

én die wat ter wille van sy Naam vervolg word

oor húlle sal God uiteindelik sy liefde stort

 

Die nimmereindigende lied:

Selfs in die donkerste nag

behou die loflied nou sy krag

selfs in die skrilste koue

weerklink die lied van kinders en vroue,

en as die donker skadu’s om my groei

en my weer aan my stil verlede wil boei

dán weerklink die lied van die Engelekoor

hiérdie keer kan ek ook my stem daarin hoor

Ere aan God, in die hoogste hemel  …

Sélfs my stem, bereik nou sy oor,

in die koue stilte van die nag

kom God se liefde, steeds, verbasend sag