{ARGIEF}

Soos belowe sit ek die gesprek aan die gang.

Die afgelope twee dae was van die mees betekenisvolle dae in my werk by Communitas.  Ek het die gevoel dit was al die pad “real” en eerlik. Dit is nou wel maar die aand van dag twee, maar daar is tog ‘n opwinding wat in my bruis oor die 98 wat oorbly.

In Changing the Conversation – a third way for Congregations, sê Anthony B Robinson, ons moet ‘n nuwe metafoor vir onsself en vir die kerk bedink. Hy haal aan uit ‘n boek van Barbara Brown Taylor Speaking of sin: The lost language of salvation. In die boek maak sy voorstelle om oor die ou Evangelie te praat, maar met nuwe taal en matafore. Sy dink die metafoor vir die kerk as ‘n “clinic” doen dit nie heeltemal nie: baie deernis en versorging, maar nie veel verantwoordbaarheid nie.Aan die ander kant kan die kerk gesien word as ‘n “courtroom” waar jy tot verantwoording geroep word, maar waar daar uit die aard van die saak nie veel deernis is nie!

Wat daarvan, vra sy, dat ons oor die kerk dink as ‘n “community-of-human-transformation”? In so ‘n kerk is ons verbind tot transformasie, ons neem dus verantwoordlikheid vir ons lewe en lewenskeuses, maar binne ‘n gemeenskap van genade. Dit is dus ‘n gemeenskap van verantwoording én genade.

Ek dink dit is min of meer wat ons met mekaar ooreen gekom het. Om die waarheid te sê ek sal graag deel wil hê aan so ‘n geloofsgemeenskap!

Wel dit is tyd vir my prayer of EXAMEN!

Frederick

PS ek het vanaand hoeder fillette gekoop sonder vel en Italiaanse pasta met meer vesel – nie sleg gesmaak nie veral nie met die glasie rooiwyn daarby nie.