{ARGIEF}

Ek het die volgende geleer by ons 100dae groepsbyeenkoms:

  1. Ek dink nie dit sou moontlik wees om voort gaan met die reis van die 100dae as dit nie vir ons groepsbyeenkomste was nie.  Hulle aanmoediging is onontbeerlik so as ons opgee op die groepe is daar mi eintik nie ‘n proses nie – hou vol daarmee.
  2. Die aanleer van nuwe gewoontes is ‘n bewuste keuse elke dag – dit kom nie vanself nie – selfs nie na byna 2maande nie
  3. As ek nie volgehou het met my ooreenkoms nie, is die grootste vyand nie ander mense en die druk wat hulle op my plaas nie, maar my eie gedagtes en vrese. Ek moet eintlik elke dag die vrees om te misluk in die oe kyk. Hoeveel kere het ek nie al probeer om my lewensstyl te verander nie, my vrees is dat ek dit hierdie keer ook nie gaan regkry nie – daarvoor is die groepe ‘n wonderlike ruimte van refleksie waar ek eerlik my vrees kan lug gee en dan is die byna dadelik nie meer so sterk nie.
  4. Hulle sien verandering in myself raak wat ek self nie raaksien nie – en dit bemoedig my oneindig. Elke klein innerlike skuif waarvan ek bewus word is soos ‘n goddelike geboorte in myself en ek vier dit met oorgawe!
  5. Dit help my nie as die groep vir my raad gee nie
  6. Ek weet nou al ek gaan met van die dissiplines nie ophou na die 100dae nie – en dit is my grootste oorwinning!