{ARGIEF}

Ons het so met die tyd saam agtergekom dat mense nie meer so ingesteld is op huisbesoek nie. Sommige kry ons jammer (weet daar is genoeg ander dringende sake), maar daar is ook diegene wat huisbesoek beskou as ‘n moment van konfrontasie en dit eerder sou wou vermy. ons het ook as leiers besluit dat huisbesoek nie ‘n hoê prioriteit by ons is nie, maar vind dat ons ook nie daarsonder kan nie. Vir ons is dit ‘n manier om medegelowiges in hulle ruimte te ontmoet en te leer ken. Ek dink nie ek kan heeltemal daarsonder nie, alhoewel die bediening meer baatvind by ander goed wat meer aandag kry, soos toerusting. Ek wil nie net by mense kom as daar ‘n probleem is of net by die leiers nie. Dis jammer ons het nie meer tyd om net te kuier nie.